Strażnicy Ithilien

Itilion B.Y · Gość

Mała zmiana. w moich postach będą od teraz kwestie MG.

*Poszedł korytarzem. Po przejściu kilku kroków usłyszał dziwny szum dochodzący zza ściany i jakiś hałas.*Słyszycie to?

Nero

*Również stanął jak zamurowany w miejscu. * Tak ja też to słyszę. A tu Porus?*zapytał*

Porus

*Elf podobnie jak pozostali usłyszał niepokojący dźwięk z za ściany,skinął do Nero potwierdzająco i zaczął się rozglądać*

Nefarius Galthorne

Jeb! - Donośny huk rozległ się po korytarzach, a ze ściany zza której dochodziły dziwne odgłosy pozostało, NIC, nic z niej nie pozostało.
Za to na miejscu ściany stał zakurzony Nefarius z kosturem wymierzonym wprost w postać stojącą najbliżej ściany.

Itilion B.Y · Gość

*Egenor usłyszał głośny łomot z sąsiedniego korytarza. Zatrzymał się i odwrócił. Wyciągnął topór, gdy nagle ściana runęła z zwałami kurzu i gruzu. Zauważył tylko wyciągniętą jakąś laskę, a za nią wysoką postać owitą w kurz. Laska jarzyła się nikłym światłem.*Wszyscy stać!*Krzyknął spoglądając za siebie i zwrócił się do nieznajomego dość podniesionym głosem.*Kimżeś u licha jest?!

Nefarius Galthorne

Nim nieznajomy zdążył zadać pytanie, z kostura już leciał już ku niemu nikły promyk przypominający fialetowy płomień. Zaklęcie paraliżu sunęło ku khazadowi, zostawiając za sobą tylko smugę nikłego światła. Nim jednak doleciało ono do khazada, kostur był już wycelowany w dwóch pozostałych jegomości. Woda poczeła sączyć się ze ściań, tak że już po chwili, przed Vanyarem wirowała tarcza wodna, zaklęcie mocy natury. Teraz to on czekał na to, co zrobią "obcy".

Porus

*Gdy elf spostrzegł lecący w stronę Egenora płomień natychmiast wyjął miecz i przygotował się do walki jednak po chwili uważnej oceny osobnika rzucającego zaklęcia krzyknął* To chyba człowiek* Jednak po chwili dokładniejszej obserwacji czarodzieja poprawił* Myliłem się to nie człowiek tylko Elf czy był tu ktoś przed nami*zwrócił si e do towarzyszów ciągle bacznie obserwując osobnika*

Nefarius Galthorne

Głosy przeciwników nikły w echu, i szumie tarczy wodnej. Elf czekał na to co zrobią przeciwnicy, przez tarczę jego wzrok nie był aż tak dokładny, widział jedynie zarysy, a to co mógł stwierdzić na razie, to to, że nie są to ani szkielety, ani martwi strażnicy.

Itilion B.Y · Gość

Egenor poczuł lekkie przenikanie zaklęcia.Cholera, właśnie dlatego tak nie znoszę magiiJego ciało poczęło jakby twardnieć. nogi jego już się usztywniły, znał to zaklęcie. Nie mógł się ruszyć, a to oznaczało paraliż. Mógł jedynie mówić. Kim jesteś, że kręcisz się po podziemiach Ithilien, ziemiach podległych Kalevowi Ylipulli?! Jego głos zabrzmiał w korytarzu, kurz już prawie opadł, Egenor już widział wyraźnie postać Vaynara i kostur oraw wodną tarcze.